Joker jako niańka i to w dodatku samego Batmana? Taka iście zakręcona sytuacja stanowi motyw przewodni mangi „Joker. Operacja specjalna”. Co więcej, ten szalony pomysł bardzo dobrze zdał tu egzamin. A przynajmniej tak jest w pierwszym tomie, który miałam już okazję przeczytać.
"Diagnoza”, „Meltdown”, „Shutdown”, „Seks”, czy „Używki” - to tylko kilka tytułów rozdziałów komiksu „Zamaskowana. Z pamiętnika autystki” Kasi Mazur.
Na blisko 200 stronach autorka dzieli się z czytelnikami swoimi doświadczeniami osoby żyjącej się z autyzmem, ograniczeniami i trudnościami z nim związanymi. A robi to z niezwykłą lekkością i poczuciem humoru.
To pozycja nie tylko dla tych, którzy chcieliby skonfrontować swoje osobiste doświadczenia związane z autyzmem, ale chyba przede wszystkim dla osób, które nie zmagają się z nim na co dzień. „Zamaskowana” pomoże im lepiej zrozumieć osoby w spektrum. " (opis książki)
I've just read about the Penlab/Kalabaw Studios controversy, leading to Komiket rescinding its working relationship with them. Apparently the owner of Penlab was accused of abuse and exploitation of fellow komiks artists (I've read accounts on Facebook, and it's sad to read how they'd been taken advantage of). Penlab has been banned from all future Komiket events forthwith.
„Kto to zrobił?” stanowi naprawdę sympatyczny zestaw historyjek komiksowych, który ma duże szanse przypaść do gustu nie tylko dzieciom, lecz także dorosłym fanom kreskówek Disneya, zwłaszcza jeśli sami za szczenięcych lat sięgali po tomy z serii „Gigant”.
Po Komiksovém náčrtníku Petra Kopla jsem měl pocit, že žádnou další knihu o pozadí tvorby komiksů nepotřebuji, že mi to jako nahlédnutí stačí. Naštěstí mě Lenčina recenze přesvědčila o opaku. Tohle je totiž opravdu výkladová učebnice, která prochází celým procesem, od úplných počátků – nápadů a inspirací – přes námět, příběh, scénář, storyboard, layout (a mnoho dalších) až po zakázku, cenu, čas a vlastní profesionalizaci.
Komiks „Coś zabija dzieciaki” opowiada historię grupy młodzieży, która bawi się w “Prawda czy Wyzwanie?” w niewielkim miasteczku. Niestety, zabawa kończy się tragedią, która rzuca cień na całą społeczność. W międzyczasie, tajemnicza łowczyni przemierza Stany Zjednoczone, oczyszczając kolejne miejsca z potworów. Gdy spotyka się z chłopcem ocalałym z masakry, zaczyna być budowana interesująca relacja. Komiks posiada kilka wątków, które potrafią przykuć uwagę. Mimo że nie jest to ciągła walka z potworami, wszystko ku temu zmierza, a finał nie pozostawia w tym aspekcie złudzeń.
Donoszę, że ekologiczna antologia komiksowa "Ostatnie drzewo" (Krzysztof „Prosiak” Owedyk, Berenika Kołomycka, Joanna Karpowicz, Kasia Niemczyk, Tomasz Kontny, Marta Falkowska, Anna Krztoń, Anna Helena Szymborska, Tomasz Spell, Jakub "Dem" Dębski) jest teraz dostępna za darmoszkę! A jak ktoś chce mimo wszystko rzucić groszem, to grosz popłynie do Pracowni na Rzecz Wszystkich Istot.
Więc mówisz, że kiedyś w komiksach nie było polityki (i tego całego woke)? [Epizod 27]
A pamiętasz, jak w 1964 roku (no... w czasie II wojny światowej) do zróżnicowanego etnicznie oddziału Howling Commandos dołączył na jedną misję rasista, któremu Nick Fury w żołnierskich słowach wyjaśnił, co sądzi o takich, jak on?
"Sgt. Fury and His Howling Commandos", vol. 1, nr 6, Marvel Comics.
"The Fangs of the Desert Fox!", scen. Stan Lee, rys. Jack Kirby.
Więc mówisz, że kiedyś w komiksach nie było polityki? [Epizod 16]
A pamiętasz, jak w 1953 roku weteran wojny koreańskiej dowiedział się, że przyjaciel, który oddał za niego życie, nie mógł zostać pochowany na cmentarzu w jego rodzinnej miejscowości, ponieważ był czarnoskóry, i wygarnął mieszkańcom miasta, że jest mu za nich wstyd?
"Shock SuspenStories", nr 11, 1953, EC Comics.
"In Gratitude...", scen. Al Feldstein, Bill Gaines, rys. Wally Wood.
Więc mówisz, że kiedyś w komiksach nie było polityki? [Epizod 5]
A pamiętasz, jak w 1942 roku Whip rozprawił się z nieuczciwym właścicielem agencji pracy i współpracującym z nim kierownikiem magazynu, którzy zwalniali robotników po przepracowaniu jednego tygodnia, zabierając im większość wypłaty i dzieląc ją między sobą?
1942: "Flash Comics", nr 30, DC Comics.
"The Whip", scen. Charles Reizenstein, rys. Homer Fleming.
Więc mówisz, że kiedyś w komiksach nie było polityki? [Epizod 4]
A pamiętasz, jak w 1941 roku oryginalny Daredevil udał się do nazistowskich Niemiec, by dać w ryj Hitlerowi (jeszcze przed przystąpieniem przez USA do II wojny światowej)?
"Daredevil Battles Hitler" (aka "Daredevil Comics", nr 1), 1941, Lev Gleason Publications.
"Daredevil Battles Hitler", scen. i rys. Charles Biro.
Mocno irytują mnie te kiedyśtobyłowe narracje, w myśl których dawniej to w komiksach nie było polityki i tego całego "woke".
Jakiś czas temu pomyślałem więc, że przydałaby mi się lista komiksów, którą mógłbym w takich okolicznościach wyciągać, pytać: "Więc mówisz, że kiedyś w komiksach nie było polityki? A pamiętasz jak w....?", przywoływać losowy rok i wskazywać na odpowiadającą mu historię z elementami (w szerokim rozumieniu) politycznymi.
A że nikt takiej listy za mnie nie zrobi, zacząłem robić ją sam.
Tak więc, nie przedłużając, otwieram cykl wpisów "Więc mówisz, że kiedyś w komiksach nie było polityki?".
Formuła jest prosta – jeden rok, jedna historia, zwięzły opis. Startujemy w 1938 roku, w chwili narodzin komiksu superbohaterskiego, a zakończymy na 2001 roku.
Planuję publikować jeden taki wpis dziennie, tak więc jeśli nie będę miał obsuw, skończę na początku sierpnia (później przerobię serię na jeden zbiorczy wpis blogowy, a może i na nagranie wideo).
Lećmy więc!
Więc mówisz, że kiedyś w komiksach nie było polityki?
A pamiętasz, jak w 1938 roku Superman postanowił dać nauczkę właścicielowi kopalni, który nie zapewniał górnikom bezpiecznych warunków pracy, słabo im płacił i mówił, że jeśli im się nie podoba, mogą odejść?
"Action Comics", vol. 1, nr, 3, 1938, DC Domics.
"The Blakely Mine Disaster", scen. Jerry Siegel, rys. Joe Shuster.
Kupiłem moim dzieciakom #komiks ze świata #Minecraft i czytaliśmy teraz razem. A tam taki niespodziewany wątek :) Co ciekawe, młodzi nie zadali ani jednego pytania, przeszli nad tym do porządku dziennego i fabuła poszła dalej.